Bunu sevdim yazılarım devam etmekte.Bu hafta sevdiğim fotoğrafların bir konusu olsun istedim.Kış ülkemizde iyice kendini göstermeye başladı.Adıyaman'a da soğuklar geldi çevre dağlar kara büründü.Bir İzmir'li olarak kara hasret olan ben azıcık bir beyazlık görünce seviniyorum Napiiimmm :))) Havalar soğuyup çevre de kara bürünmeye başlayınca bu haftaki bunu sevdim köşesinin konusunu kar fotoğrafları olsun istedim.
Yıllar yıllar önce ben ortaokula giderken İzmir'e kar yağmıştı.Azıcık yerler kara bürününce İzmir'de sevinç çığlıkları yükseldi.Ben de bu fotoğrafı görünce aklıma İzmir'de ilk karı gördüğüm gün geldi.Hatta o an gözümde canlandı.
Yatağım cam kenarındaydı annemler uyandırdı kar yağıyor diye:) Uyanır uyanmaz çevreyi beyaza bulanmış görünce nasıl heycanlanmıştım.Daha ortaokula gidiyorum ama daha o yaşta düşkündüm keyfime.Romantik bir hava olcaktı neticede.Hemen kendime bir nescafe yapıp perdeyi sonuna kadar açıp karın yağışını izlemiştim.Kara çok aşina olan okuyucularım var elbet aranızda.Bu anlattıklarımda bu yüzden komik hatta saçma bile gelebilir ama bir İzmirli olarak kar'ın anlamı büyüktür bizde.
Yıllaaarr sonra yine yaşadığım şehire kar yağdı.Bu sefer evliydim de üstelik.Denizli'de de çok sık kar yağmazmış iki senede bir anca yağarmış.Ben karlı zamanına denk geldim Denizli'nin.Allah'ım o gün de hayatımda hiç unutamayacağım sevinçlerimden biriydi.Metin işten gelene kadar içim içime sığmamıştı.Evde bir arka cama bir ön cama koşturup durmuştum..Ama O işten gelince yine keyfin dibine vurmuştum.O zaman ki evimizde tabii Adıyaman'da ki evimizden daha bir güzel.Boydan boya camımız var.Salona bir güzel kurulup kar keyfi yapmıştık.
Sabah olduğunda da beni evde tutabilene aşk olsun tabii.Kar en güzel orda görünür diye şehrin bir ucundan bir ucuna gitmiştik.Çamlık parkına...
Sonra da kar yerden kalkıncaya kadar çıkmamıştık evden.Dershanede tatil olunca zorunlu bir ev partisi yapmıştık Metin'le.Bütün günü film izleyerek,muhabbet ederek geçiriyorduk.Yoğun bir tempoda çalışan bir eş olunca da kıymetli oluyor böyle tatiller.
İşte böyle benim kar hikayem...Hayatım da bir daha hangi şehirde nerede görürüm karı bilmem...Ama yine yağsın yine ben keyfimi yaparım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder